Βροχή ψιλή, αραιή
δεν μουσκεύει το χώμα,
χαϊδεύει τις μνήμες.
Βροχή κάθετη, πυκνή
υγραίνει το σώμα,
ξυπνάει τις θύμησες.
Βροχή διάγωνια, ορμητική
σαρώνει τα πάντα,
τις προκαλεί.
Με όσουςτρόπους κι αν πέφτει
παραμένει νερό....
όσους τρόπους κι αν έψαξα
ακόμα δεν ξέχασα.
[Δεν ξέρω αν φταίει η βροχή ή η μυρωδιά που παίρνει το χώμα...]
9 σχόλια:
Ή κάτι βαθύτερο θα φταίει..
ή πολυ απλά κάτι άλλο..ή μήπως κάποιος άλλος....;;
Πέφτει η βροχή
φέρνει μυρωδιά
από μουσκεμένο χώμα
βρέχει τη μνήμη
θυμάται Υδροχόο που πέρασε
κι έβρεξε θύμησες
έγινε ένα με την ανάσα
ένα με το δάκρυ που κύλησε
απ΄την εικόνα των ματιών σου.
Καλό Σ/Κ
@ Hφαιστιωνάκο....βαθύτερο και χρόνιο....δεν ξέρω ποιό είναι πιο δύσκολο τελικά.
@ Μουσίτσα....ξέρεις ποιός φταίει...ΕΓΩ, ΕΣΥ, ΑΥΤΟΣ, ο καθένας μας και το μυαλό του!
@ Σοφία δεν ξέρεις πόσο μου ταιριάζει και μου μιλάει το σχόλιο σου.....
Καλό Σ/Κ και σε σένα
κάθε φορά που πέφτει η βροχή θέλω να βγω και να κάτσω εκεί [μέχρι να πάθω πνευμονία]. η βροχή όπως και να το κάνουμε έχει αυτή τη μυρωδιά, αυτό το κάτι που μας κάνει να αναζητούμε... το ποιο; δεν ξέρω ακόμη.. το ψάχνω :)
Γειάσου φίλη/ε...πολύ όμορφο..πολύ ωραίο..μη νομίζεις κανείς από μας δεν έχει ξεχάσει...και ας έχει χρησιμοποιήσει χιλιάδες τρόπους γιανά το καταφέρει έως και τώρα..άτιμο πράγμα η αναμνήσεις..και η θύμηση...πολύ άτιμο...
Υσ-πρόσφατα άνοιξα κι εγώ το δικό μου μπλόγκ γι αυτό βγαίνω μπλέ...
Αχ, ώρα να προχωρήσουμε εσωτερικά.. Θέλει προσπάθεια αλλά γίνεται
(όχι, την μυρωδιά της βροχής και του χώματος, κράτησέ την)
Δημοσίευση σχολίου