Τρίτη και 13 ξανά

Πάντα την άγχωνε αυτή η μέρα. Όταν το ημερολόγιο έδειχνε Τρίτη και 13, κάτι πάθαινε. Ήθελε να μείνει χωμένη κάτω από τα σκεπάσματα και να αφήσει την ημέρα να κυλήσει. Έτσι θα έκανε και σήμερα και όντως κάτι θα κυλούσε.
Σηκώθηκε νωχελικά από το κρεβάτι και έφτιαξε τον καφέ της. Έκανε το καθιερωμένο τσιγάρο και ετοιμάστηκε. Ο αέρας της φάνηκε περίεργος. "Αυτή η άθλια μέρα θα φταίει." σκέφτηκε η Οrestis και συνέχισε το δρόμο της. Στη διαδρομή προς τη δουλειά χάζευε τα σπίτια και τους ανθρώπους. Και συνεχώς σκεφτόταν τι περίεργο θα συνέβαινε. Πάντα το περίμενε. Πάντα συνέβαινε.
Έφευγε για το σπίτι χώρις να έχει κανονίσει κάτι για μετά. Δεν αγχωνόταν όμως. Όλο και κάτι θα παιζόταν το βράδυ. Είχε ήδη νυχτώσει όταν έφτανε στην είσοδο της πολυκατοικίας. Δεν είχε δει τη σκιά. Ένιωσε ένα χέρι να της κλείνει το στόμα και να τη σπρώχνει βίαια μέσα στο κτίριο. Η καρδιά της άρχισε να χτυπάει δυνατά. Μόνο όταν η σκιά την άφησε να δει το πρόσωπο της ηρέμησε.
Ήταν ο Apsoy. "Με τρόμαξες ρε." φώναξε εκνευρισμένη. "Και καλά έκανα." απάντησε εκείνος με ήρεμη φωνή. Ανέβηκαν πάνω και μπήκαν στο διαμέρισμα. Εκείνος ανέλαβε το μουσικό κομμάτι και εκείνη τα ποτά. Άρχισαν να μιλάνε, αλλά κάτι ήταν διαφορετικό. Είχε ένα περίεργο βλέμμα. Έμοιαζε λες και ήρθε έρθει αποφασισμένος για κάτι. Στο δεύτερο ποτό δεν κρατήθηκε και τον ρώτησε. "Τι έχεις εσύ; Φαίνεσαι περίεργος. Το άγχος του στρατού;" αλλά δεν πρόλαβε να πάρει απάντηση.
Το μπαμ ταίριαξε πλήρως με τα φωνητικά της τραγουδίστριας στο κομμάτι που έπαιζε. Η Orestis έπεσε αναίσθητη και αιμόφερτη στον καναπέ. Η σφαίρα την είχε βρει στο στήθος. Ο Apsoy πήγε δίπλα της και την αγκάλιασε. Όταν συνήλθε ένιωθε έναν τρομερό πόνο. Γύρισε και τον είδε. Είχε κυκλώσει το προσωπό της στα ματωμένα του χέρια και την κοίταζε. "Γιατί;" ψέλλισε με τρεμάμενη φωνή. "Γιατί το περίμενες. Ήθελες να συμβεί κάτι το διαφορετικό, αλλά αφού εσύ δεν μπορούσες, έπρεπε κάποιος άλλος να το δημιουργήσει."
Κοιμήθηκαν όλο το βράδυ αγκαλιά. Κάποια στιγμή βέβαια ένιωσε τα χέρια της εντελώς παγωμένα. Είχε σβήσει. Σηκώθηκε και έβαλε το πτώμα της στο πορτ παγκαζ. Πήγε στο στρατόπεδο που θα παρουσιαζόταν και την έθαψε λίγο έξω από εκεί. Πέρασε την πύλη και σκέφτηκε. "Αν δεν έρθει κανείς άλλος στο επισκεπτήριο, τουλάχιστον θα έχω την Orestis."

[Στον Apsoylako που πρέπει να υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα.]