Θα ονειρευτώ τίποτα
και κανέναν.
Θα κοιμηθώ με το κενό,
το ίδιο,
εκείνο που αντικρύζω όταν ξυπνάω.
Με τον καφέ μου σκούρο
και πικρό.
Στο διάβα του κόσμου
θα αλλάζω πρόσωπα,
και όχι προσωπεία
και θα καταθέτω τη γύμνια μου
στο χαλί της ζωής.
Και αυτές που θα ακούγονται
χωρίς να φαίνονται
θα είναι οι πατημασιές,
εκείνων,
που υπήρξαν φαντάσματα
τούτης της ψυχής.
9 σχόλια:
Πεσμένο το ηθικό..
Να σαι καλά και το κενο θα γεμίσει..
Δεν είναι πεσμένο το ηθικό....
Απλή κριτική είναι.....
Το κενό δεν χρειάζεται να γεμίσει....χρειάζεται να αλλάξει ο τρόπος που το αντικρύζεις!
Ναι θα μπορούσες να σκεφτείς τι μπορεί να σου προσφέρουν..
Ίσως και να γινόταν να τα δεις αλλιώς ναι..
Απόψε μην ορειρευτείς
μήτε να σκεφτείς
μόνον κοιμήσου
και σαν ξυπνήσεις
και ρθει ο ήλιος να σε βρεί
με αναγεννημένη κρίση
θα δείς όλα τα πρόσωπα εκεί
να σε περιμένουν
γιατί δεν σ' άφησαν ποτέ
εσύ τους άφησες να φύγουν
παρατηρώντας τα ίχνη που άφησαν
πατημασιές σε λασπωμένο τοπίο.
Καλή σου μέρα.
Το κενό όπως και η σιωπή δεν είναι απαραίτητο ότι θέλουν γέμισμα.
Μπορεί απλώς να θέλουν αξιοποίηση.
Καλημέρα
εσύ, ο εαυτός σου και το κενό. τέλεια παρέα ότι και να πεις
διαβλέπω μια επιστροφή στο ενεργό μπλόγκιν;
@ Ηφαιστιωνάκο κάπως έτσι.....
@ Σοφία μου αν δεν στο έχω πει....πολύ μου αρέσει ο τρόπος που σχολιάζεις τα ποστ μου.....
Συμπληρώνεις εξαίσια αυτό που έχω στο μυαλό μου.
@ Κίτσο συμφωνώ....όλα είναι θέμα οπτικής
@ Προ μου δεν ξέρω αν είναι η τέλεια παρέα...είναι όμως παρέα...
@ Κούκλε μου, για να είμαστε ακριβείς αυτό είναι επιστροφή στην ψυχανάλυση......χεχε
Δημοσίευση σχολίου