Τετάρτη 28 Μαρτίου 2007

Η(Ι) Καί(έ)τη Έφυγε

Ήταν αργά το βράδυ όταν γύρισε στο σπίτι η Μυρτώ. Από την κούραση της ημέρας όλες της οι κινήσεις ήταν μηχανικές.Ήπιε λίγο νερό και πήγε κατευθείαν στην κρεβατοκάμαρα. Φόρεσε τις πυζάμες της και έπεσε για ύπνο. Το πρωί όταν ξύπνησε κατάλαβε ότι κάτι ήταν διαφορετικό. Περιπλανηθήκε στο σπίτι γεμάτη απορία, ώσπου είδε στο τραπεζακί της εισόδου, που συνήθως άφηναν τα κλειδιά τους, ένα φάκελο. Δεν ένιωσε κανένα περιέργο συναίσθημα όταν πήρε το φάκελο στα χέρια της και τον άνοιξε, δεν ήταν άλλωστε καθόλου υποψιασμένη γι' αυτό που θα διάβαζε. Πήγε στην κουζίνα, ετοίμασε τον καφέ της και άρχισε να διαβάζει...

" Αγαπημένη μου Μυρτώ,

όταν θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές, εγώ θα είμαι μακριά. Θα έχω φύγει με τον γκουρού μας για Ινδία. Βλέπεις δεν επωφελήθηκες μόνο εσύ από το διαλογισμό. ΟΙ τελευταίοι μήνες μαζί σου ήταν πολύ χάλια. Η σχέση μας δεν πήγαινε άλλο. Βαρέθηκα να με παρεμελείς και να σε ικετεύω να μου δώσεις σημάσια. Ποτέ δεν είχες χρόνο για μένα. Τώρα θα έχεις άφθονο χρόνο μόνο για τον εαυτό σου. Δεν έχω να σου πω κάτι άλλο. Είπα πολλά τα 5 χρόνια που μοιράστηκα(για να μην πω χαράμισα) μαζί σου. Σε χαιρετώ.

Με αγάπη
Η Καίτη σου,
που δεν είναι πια ικέτης σου


ΥΓ. Αφού διαβάσεις αυτό το γράμμα, επειδή φαντάζομαι θα είναι πρωί (που χρόνος το βράδυ που γυρίζεις αργά και κουρασμένη από τη δουλειά σου), πέταξε σε παρακαλώ και τα σκουπίδια."

Μόνο άφωνη δεν έμεινε η Μυρτώ με το περιεχόμενο του γράμματος. Την περίμενε αυτήν την εξέλιξη, να την αφήσει η Καίτη...αλλά με τον γκουρού; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου σκέφτηκε και πήρε στα χέρια της το τηλέφωνο. Όταν η φωνή απάντησε, είπε : " Γεια σου Χαρά, τι κάνεις; Έλεγα να πάμε για εκείνο το ποτάκι που λέγαμε καιρό τώρα. Στις 9 είναι καλά; Ωραία τα λέμε εκεί."

Αφού ήπιε τον καφέ της, ντύθηκε, στολίστηκε και έφυγε για το γραφείο. Καθώς περπατούσε, ένιωσε μια γλυκιά μελαγχολία και τότε σκέφτηκε:
"Όχι ρε πούστη μου, δεν πέταξα τα σκουπίδια" .

2 σχόλια:

kouklitsa είπε...

xaxaxa πολύ καλο!!!!

συνεχίζω και με τα υπόλοιπα ποστ σου...

orestis είπε...

Κουκλίτσα μου σ' ευχαριστώ.

Το συγκεκριμένο το θεωρώ το κορυφαίο μου.