Εγώ και ο Κούκος

Το τηλέφωνο χτύπησε την ίδια ώρα, όπως κάθε μέρα. Το ραντεβού κανονίστηκε για τις 10 το βράδυ. Έτσι έκαναν πάντα. Ακόμα και αν είχαν δουλειά, ακόμα και αν ήταν κουρασμένοι, ο Κούκος και ο Diage, πάντα έβρισκαν χρόνο να τα πουν, σαν καλοί φίλοι που ήταν. Η ισορροπία δεν ανατράπηκε όταν μπήκε στη ζωή τους η Orestis. Η φιλία ετών που την έδενε με τον Κούκο, ήταν αρκετή για να την καταστήσει το τρίτο μέλος της παρέας. Με τα απαραίτητα διαλείμματα βέβαια, για τις καθαρά αντρικές στιγμές μεταξύ των δυο τους.

Τίποτα δεν φαινόταν ικανό να μπει ανάμεσα τους, ή σχεδόν τίποτα. Όταν ο Κούκος έμαθε ότι η Orestis και ο Diage είχαν συμφωνήσει να παντρευτούν στα 30 τους, θόλωσε το μάτι του. Απομακρύνθηκε ξαφνικά χωρίς εξήγηση. Χιλιάδες τηλεφωνήματα και μηνύματα που τον ρωτούσαν τι έπαθε και που χάθηκε, έμειναν αναπάντητα. Η Orestis, που είχε καταλάβει τι είχε πάθει, δεν ήξερε τι να κάνει, ο Diage μάλλον είχε βρει την λύση. Θα βρίσκονταν δυο τους, να μιλήσουν σαν άντρες.

"Ρε μαλάκα τι έπαθες; Πλάκα κάναμε. Γιατί στράβωσες έτσι;" του είπε ο Diage. "Πλάκα ε; Κοίτα να δεις σύμπτωση τώρα. Είχαμε κάνει και εμείς την ίδια πλάκα με την μικρή πριν χρόνια, αλλά μάλλον θα το ξέχασε." απάντησε ο Κούκος. "Τι εννοείς;" απόρησε ο Diage. "Πριν χρόνια είχαμε συμφωνήσει με την Οrestis, πως αν στα 30 μας είμασταν ακόμα μόνοι, θα παντρευόμασταν μεταξύ μας." έκανε φανερά λυπημένος ο Κούκος. Που δεν κρατήθηκε και είπε όλη την αλήθεια στον φίλο του. Η συμφωνία ήταν ένας τρόπος να κρατήσει την Orestis κοντά του, γιατί τα αισθήματα του για εκείνη ήταν αληθινά και όχι για πλάκα, όπως πίστευε η ίδια.

Όταν της αποκάλυψε την αλήθεια ο Diage, δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Ευτυχώς για εκείνη, ο Κούκος τα είχε φροντίσει όλα. Μετά από αρκετές μέρες που είχαν να μιλήσουν, κανόνισε μαζί τους να βγουν για να γιορτάσουν τη επανασύνδεση τους. "Κουκάκι μου; Ναι; Το βράδυ. Φυσικά και μπορώ. Στο στέκι μας; Όχι; Καλά, ό,τι πεις." είπε η Orestis. "Θα πάμε παραλία με μπύρες, φωτιά και κιθάρα. Πρέπει να είναι κάτι ιδιαίτερο το αποψινό μας βράδυ." της απάντησε και έκλεισε το τηλέφωνο.

Πράγματι τα είχε οργανώσει όλα τέλεια. Η βραδιά ήταν ιδανική για να αράξουν στην παραλία. Μόνο που εκείνος είχε και άλλα στο μυαλό του. Μετά από αρκετές μπύρες, έβγαλε ένα μπουκάλι βότκα. Είχε έρθει η ώρα για σκληρά ποτά. Δεν χρειάστηκαν καν δεύτερο ποτήρι. Το πρώτο είχε αρκετή δόση υπνωτικού. Όταν συνήλθε η Orestis ήταν δεμένη και φιμωμένη. Αναζήτησε τον Κούκο με το βλέμμα της. Τον είδε στην αμμουδιά να βάζει το σώμα του Diage σε μια σχεδία, που είχε φτιάξει και να την σπρώχνει προς τη θάλασσα. Έπειτα άναψε ένα σπίρτο και το πέταξε στη σχεδία. "Αυτός είναι θάνατος για ένα μαχητή." φώναξε ο Κούκος κα προχώρησε προς εκείνη.

Κάθησε δίπλα της και έβλεπαν τη φλεγόμενη σχεδία να χάνεται στη θάλασσα. Δυστυχώς η επίδραση του υπνωτικού είχε περάσει και το όμορφο κατά τα άλλα θέαμα, διαταράχτηκε από τα εκκωφαντικά ουρλιαχτά του Diage που ένιωθε τη σάρκα του να καίγεται. Ώρες μετά η σχεδία είχε χαθεί και έμειναν να κοιτάζουν τη θάλασσα και τους καπνούς. Τότε της έβγαλε το μαντήλι από το στόμα και τη ρώτησε. "Λοιπόν, τι έχεις να πεις τώρα;"

"Τι να πω; Μείναμε εγώ και ο Κούκος"