Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2007
Για τον Ορέστη
Χρόνια περιπλανιόσουν μέσα στη νύχτα
άλλοτε άσκοπα
και άλλοτε παρέα με κείνο το σκοπό
λύτρωση νομίζω τ' όνομα του.
Άπλωνες το χέρι να πιαστείς
από ένα μικρό ίχνος αλήθειας,
όμως στις άκρες των δαχτύλων σου
έβρισκες μόνο στάχτη,
από την κάφτρα του τσιγάρου σου...
αυτή υπήρξε η μόνη αληθινή σου ερωμένη.
[Στον πραγματικό Ορέστη, που μου είχε πει να μην αφήσω το χαρτί.]
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Κάτι θα ήξερε αυτός...
Αυτός που το είπε ή αυτός που το έγραψε;
Καλημέρα
Καλημέρα Ορεστάκο και φιλάκι γλυκό να φύγουν μακρυά οι κάφτρες!
Σμοκ!
Αυτός που το είπε.
Fishaki μου σε ευχαριστώ.
Καλημέρα και φιλάκια.
Wrong τώρα κατάλαβα.
Kalo...les gia na vroume skopo n'arxisoume na periplaniomaste??
Thelw na fyge apo th skatopolh...
Όποιος ψάχνει βρίσκει.
ΥΓ.
"Θέλω να φύγω από την σκατόπολη."
Ορέστης: Μην αφήσεις το χαρτί
Apsoy: Μην αφήσεις το πληκτρολόγιο...
;)
Αλήθεια... τι απέγινε ο πραγματικός Ορέστης?
Orestis : Αψού με έκανες και γέλασα.
Σμακ
Κουκάκι δεν ξέρω η αλήθεια...
Φατάζομαι έμεινε, εκεί που τον άφησα.
Φιλάκια
Μ' αρέσει που στην καρδιά σου ανήκει, κι είχε δίκιο να τον ακούσεις.
καληνύχτα.
Μist σε ευχαριστώ.
Αυτό κάνω.
Καληνύχτα και σε σένα.
Δημοσίευση σχολίου