Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007

Τείχος



Υψώνεις πάλι τείχος



μα πια δεν με τρομάζει.


Το έκανες διάφανο


αυτό είναι που πειράζει.


Έτσι φαινόμαστε οι δυο


κι αυτό που μας διχάζει.

22 σχόλια:

Mousitsa είπε...

ομορφο..λεει πολλα...αποκαλύπτει την γύμνια του καθενός απο μας μπροστα στην αληθεια...

Mousitsa είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
APSOY είπε...

...
τουλάχιστον όταν είναι διάφανο δεν είναι παραπλανητικό...!

Τσιρ απ μικρή μου!

orestis είπε...

@ Μουσίτσα μου ναι, η γύμνια και η αλήθεια είναι κοντά.

@ Γλυκούλη παραπλανητκό όχι, λυπηρό πολύ.

Bounce οεο!!!!

Σμακ

Ανώνυμος είπε...

Εγω δεν θα το σχολιάσω, ουτως ή άλλως ειναι πολυ ομορφο για να πω το οτιδήποτε.
Μονο θελω να μαθω κατι: έχει γραφτει για κάποιον/α συγκεκριμένο/η;;΄Η έτσι σου ήρθε;;

orestis είπε...

Σε ευχαριστώ Ιζόλδη.

Η απάντηση είναι λίγο περίπλοκη.

Δεν γράφτηκε για κάποιον, αλλά μετά από σκέψη για διάφορες καταστάσεις.

Καταστάσεις που μας εγκλωβίζουν και μένουμε μετέωροι και διχασμένοι, ανάμεσα στην αλήθεια μας και την πραγματικότητα.

Ελπίζω να σε κάλυψα.

ΥΓ. Πως σου γεννήθηκε αυτή η απορία;

orestis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Wrong Guy είπε...

Σωστή!

αγγίζεις όμως βαθύτερα αισθήματα, αυτό μ'αρέσει στα λόγια σου.
και στα έργα σου.

orestis είπε...

Σας ευχαριστώ αγαπητέ μου.

Μ' άρεσε το "και στα έργα σου"...

Λίγο που δεν μου αρέσει η επιφάνεια, λίγο που νομίζω ότι πάντα έτσι γίνεται....

Υπάρχει βάθος και το καταπληκτικό είναι πως ο καθένας μας μπορεί να του δώσει τη δική του διάσταση.

tk είπε...

"αν τη γύμνια σου φορέσεις
και των άλλων συγχωρέσεις
το σκοτάδι θα φωτίσει
κι η σιωπή θα τραγουδήσει..."

Δημήτρης Ζερβουδάκης

Fish-bait είπε...

Εμένα πάλι γιατί το διάφανο μου κάνει καλύτερο; ;-)

orestis είπε...

@ Μορφέα αυτοί οι στίχοι είναι η ιδανική αισιόδοξη πλευρά.

Να' σαι καλά που μου το θύμησες...

@ Fishaki είναι η οπτική γωνία του καθενός.

Χαίρομαι που το βλέπεις καλύτερο.

Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Δεν με κάλυψες ακριβώς αλλά δεν πειράζει.
Απλά το ποίημα κάτι μου θυμίζει γι' αυτο ειχα την απορία...

Soula είπε...

Ήμουν πεπεισμένη οτι είχα κάνει σχόλιο σε αυτό το post....
Τελικά το Αλτσχαϊμερ βαράει ανελέητα όλες τις ηλικίες ανεξαιρέτως!!

Τεσπα.Εγώ τα βαθειά νοήματα και τα βαθειά νερά τα φοβάμαι γιατί δε μπορώ να είμαι σίγουρη για το τί κρύβουν απο κάτω...
Και ακριβώς επειδή δε θα τολμούσα να βουτήξω σε βαθειά νερά για να μη με φάνε οι καρχαρίες(μαμά μου!!)έτσι δε θα σχολιάσω κι όλας το γέννημα σου αυτό.Φοβάμαι οτι ίσως βγεί στην επιφάνεια κάτι που κρατάω κρυμμένο και με φάει...
(ωραίο ήταν πάντως.. :D )

diage είπε...

Έχει ένα τόνο αισιοδοξίας.Η μήπως κάνω λάθος?

orestis είπε...

Ο καθένας, όπως το δει Diage μου.

Ο γραφών το είδε από τη ρεαλιστική, αλλά λυπηρή πλευρά του...

orestis είπε...

Σούλα το αλτσχάϊμερ που λέγαμε.

Νόμιζα ότι σου έχω απαντήσει...

Γεράματα, καταλαβαίνεις.

Καλά κάνεις.

Και εγώ που το έγραψα τι κατάλαβα;

Βγήκε, αλλά δεν με έφαγε...με στοίχειωσε...

orestis είπε...

Ιζολδάκι τι σου θύμισε;

Ανώνυμος είπε...

Εμενα φυσικα

orestis είπε...

Ιζόλδη.....

Ανώνυμος είπε...

Το σχόλιο "Ιζόλδη..." δεν το κατάλαβα.
Αλλάζεις τον τίτλο του ποιήματος;;;

'Η μηπως καταλαβαίνω περισσότερα απ' όσα θα έπρεπε;;;

orestis είπε...

Ιζόλδη η ερώτηση αλλάζει; ¨Μήπως λες περισσότερα από ότι θα έπρεπε;"

Κατάλαβες, αυτό μετράει.