One Big mummy

Έφτασα με το αμάξι κάτω από το σπίτι της. Δεν είχα καταλάβει πως βρέθηκα εκεί. Δεν ήθελα να μπλέξω τον Παπαστρούμφ σε αυτή την ιστορία, αλλά αποφάσισα να ανέβω πάνω. "Αφού έφτασα ως εδώ." σκέφτηκα και χτύπησα το κουδούνι. Ξαφνιάστηκε όταν με είδε, πράγμα που με έκανε να σκεφτώ πως μάλλον απουσιάζα καιρό.

Με τη μικρή συζήτηση μας μπόρεσα να καλύψω την απουσία μου με μια αρκετά πειστική δικαιολογία. Τα απέδωσα όλα σε μια ερωτική απογοήτευση, κάτι που ήταν άλλωστε η σπεσιαλιτέ μου και ευτυχώς για μένα, όλοι γνώριζαν. Με διευκόλυνε και ο Παπαστρούμφ βέβαια, αφού δεν έκανε ερωτήσεις, που θα μπορούσαν να με φέρουν σε δύσκολη θέση. Μόνο μία ερώτηση με δυσκόλεψε. "Τι θα κάνεις τώρα;" με ρώτησε και απάντηση δεν είχα.

Σπίτι μου δεν ήξερα αν ήταν ασφαλές να πάω. Αυτή η σκέψη έδωσε ώθηση στο λόγο μου. "Θα φύγω για ένα διάστημα. Μάλλον θα πάω στο Λονδίνο. Έχω αρκετούς φίλους εκεί. Θα μείνω μέχρι να ορθοποδήσω(χάσουν τα ίχνη μου) και μετά βλέπουμε." απάντησα με τέτοια σιγουριά, που τρόμαξα και εγώ η ίδια. Πρώτα όμως είχα μια υποχρέωση που δεν έπαιρνε άλλη αναβολή.

"Πρέπει όμως να συναντήσω ένα καλό φίλο πρώτα. Και πρέπει να γίνει σπίτι μου." είπα στον Παπαστρούμφ. "Δεν φοβάσαι να πας σπίτι;" με ρώτησε. "Λίγο ναι. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς." είπα αποφασιστικά και πήρα τον One Big Dj τηλέφωνο. Τα υπόλοιπα τα είχε αναλάβει ο Παπαστρούμφ. Του έκλεισα ραντεβού σπίτι μου, αργά το βράδυ. Πίστευα ότι ήταν η ώρα που θα κινδύνευα λιγότερο από τα ύποπτα βλέμματα.

Χαιρέτησα τον Παπαστρούμφ και ξεκίνησα για το διαμέρισμα μου. Έπρεπε να ήμουν έτοιμη όταν θα ερχόταν ο Big Dj για να γράψουμε το κοινό κείμενο, που λέγαμε τόσο καιρό. Έφτιαξα το γραφείο, ετοίμασα τους καφέδες για το ξενύχτι και περίμενα. Μου έκανε αναπάντητη, όπως του είπα, αντί να χτυπήσει το κουδούνι. Του άνοιξα και μπήκε μέσα. "Καλά, που χάθηκες;" με ρώτησε. "Έτρεχα." είπα γελώντας, γιατί εγώ ήξερα πως κυριολεκτούσα.

Καθήσαμε πλάϊ πλάϊ και ξεκινησάμε να γράφουμε. Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρόταση που έγραφε, όταν το κεφάλι του έπεσε στο τραπέζι. "Αυτά τα υπνωτικά θαύματα κάνουν." μονολόγησα και πήγα στην αποθηκούλα να πάρω τα σύνεργα. Τον ξάπλωσα στο πάτωμα και τον έγδυσα. Δεν ήμουν σίγουρη ότι τα ρούχα θα με εμπόδιζαν, αλλά δεν ήθελα να το ρισκάρω. Έβαλα τα γάντια στα χέρια μου, τη χειρουργική μάσκα στο πρόσωπο μου και άνοιξα το βαρέλι με το υδροχλωρικό οξύ. Η μυρωδιά ήταν έντονη, αλλά η μάσκα θα με προστάτευε να μην εισπνεύσω το αέριο, μέχρι να τελείωνα το έργο μου.

Ξετύλιξα τις γάζες και άρχισα να τις βουτάω στο βαρέλι. Μέτα άρχισα να τις τυλίγω γύρω από το γυμνό σώμα του One Big Dj. Ξεκίνησα με τα πόδια και άρχισα να ανεβαίνω. Όταν τελείωσα και με το θώρακα και μου έμεναν τα χέρια και το κεφάλι, βγήκα στο μπαλκόνι. Με πίεζε ο χρόνος, αλλά έπρεπε να αναπνεύσω λίγο καθαρό αέρα. Έμεινα 5 λεπτά και επέστρεψα. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Το θέαμα του μουμιοποιημένου Dj όμως μου άρεσε και ήθελα να το τελειώσω.

Μου έμενε μόνο το κεφάλι όταν αναρωτήθηκα αν η διάβρωση που προκαλούσε το οξύ θα επέφερε το θάνατο πριν συνέλθει. Δεν ήθελα να ξυπνήσει και να νιώθει φριχτούς πόνους. Γι' αυτό έσταξα λίγες σταγόνες στο λαιμό του. "Αφού κάνει δουλειά απέξω, ας κάνει και από μέσα." σκέφτηκα και συνέχισα με τις γάζες. Όταν τον τελείωσα ήταν ένα αριστούργημα. "Τύφλα να' χουν οι φαραώ. Αυτά είναι μεγαλεία." φώναξα και βγήκα από το δωμάτιο.

Ήθελα να μείνω να δω τα αποτελέσματα της δημιουργίας μου, αλλά δεν είχα το χρόνο με το μέρος μου. Πήρα τηλέφωνο, κλείδωσα και έφυγα. Το πτώμα δεν με πείραζε πλέον να το βρουν σπίτι μου. Θα ήμουν άλλωστε μακριά όταν και αν γινόταν. Βγήκα από την εισόδο, αλλά ευτυχώς δεν χρειάστηκε να περιμένω. Ο Παπαστρούμφ είχε έρθει εγκαίρως για να με πάει στο αερόδρομιο. Τον αποχαιρέτησα και πέρασα τον έλεγχο των διαβατηρίων.