Βρώμικο sex

Πρώτη μέρα στη δουλειά και η Στεφανία είχε πολύ άγχος. Πόσο χρόνο θα της έπαιρνε να προσαρμοστεί, πως θα την αντιμετώπιζαν οι συνάδελφοι της ήταν κάποιοι από τους προβληματισμούς της. Η τύχη όμως ήταν με το μέρος της. Αυτό που δεν ήξερε, ήταν ότι δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Προικισμένη απλόχερα από τη μητέρα φύση( όταν την έπλασε ο θεός πρέπει να είχε έμπνευση που λέει και το άσμα) δεν είχε τίποτα να φοβηθεί. Ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα, με ωραίο σώμα, υπέροχα μάτια, εκφραστικό πρόσωπο που, μάλλον χωρίς να το καταλαβαίνει, ασκούσε μια επικίνδυνη γοητεία στους γύρω της. Οι άντρες την ερωτεύονταν από την πρώτη ματιά και οι γυναίκες την συμπαθούσαν με την πρώτη φράση που θα έβγαινε από το στόμα της, το στόμα που πολλοί θα ήθελαν να φιλήσουν πριν καν τελειώσει την πρόταση της.

Η πρώτη εβδομάδα στη δουλειά κύλησε ήρεμα και με καλές προοπτικές για όλες τις υπόλοιπες. Έπιασε φιλίες με τις άλλες κοπέλες στο τμήμα marketing της πολυεθνικής εταιρίας, είχε αποκτήσει ήδη αρκετούς θαυμαστές και είχε βρει και η ίδια ένα αντικείμενο πόθου να την απασχολεί τις ώρες που δεν εργαζόταν, τον Ηλία. Αλλά ως ένα βαθμό και τις ώρες που εργαζόταν. Το μόνο της πρόβλημα είναι ότι δεν είχε πει τίποτα σε κανένα, δεν είχε αποκτήσει τέτοια οικειότητα βέβαια ακόμη, αλλά δεν το είχε πει ούτε στην Αλεξάνδρα που είχαν δέσει πολύ καλά από την αρχή. Της είχε προσφέρει με μεγάλη χαρά τη βοήθεια της , κυρίως στο κομμάτι της προσαρμογής και ίσως γι'αυτό η Στεφανία να είχε νιώσει γρήγορα μέρος του συνόλου.

Ο Ηλίας ήταν το παιδί που έφερνε την αλληλογραφία και επειδή δεν του έπαιρνε πολύ χρόνο αυτό, ήταν υπεύθυνος γενικών καθηκόντων, παιδί για όλες τις δουλειές με λίγα λόγια(καφέδες, φωτοτυπίες κτλ). Όμορφο δεν τον έλεγες, αρρενωπό ούτε κατά διάνοια. Είχε όμως τρομερό στυλάκι. Ψηλός, μελαχροινός με μακρύ μαλλί ράστα (βράστα τον πείραζαν στην εταιρία), φαρδιά παντελόνια και t-shirts με έξυπνα λογότυπα. Κανείς δεν περίμενε ότι ειδικά η Στεφανία θα κοίταζε ποτέ κάποιον τύπο σαν τον Ηλία, την στιγμή μάλιστα που την περιτρυγύριζαν πολλοί κοστουμάτοι χαρτογιακάδες, που στις άλλες στο γραφείο έτρεχαν τα σάλια, αλλά η Στέφι ούτε να τους φτύσει. Ανέκαθεν τους θεωρούσε δήθεν και την ενδιέφεραν πιο "αληθινά" άτομα.

Με τον Ηλία είχαν αναπτύξει κάποια οικειότητα. Μιλούσαν αρκετά κάθε φορά που της πήγαινε τα γράμματα της. Κάποια στιγμή, στο διάλειμμα για φαγητό, ενώ μιλούσαν για τους άντρες της εταιρίας, εξέφρασε την άποψη της "Ο Ηλίας, ωραίο παιδί και με τρομερό στυλ.". Η απάντηση που πήρε την προβλημάτισε. Περίεργα γελάκια και φράσεις του τύπου "Ναι...σίγουρα. Ώραίο και καλό παιδί." σχόλια εμποτισμένα με τόνους από άρωμα ειρωνίας. Μετά από μέρες δεν άντεξε το εκμυστηρεύτηκε στην Αλεξάνδρα και ζήτησε τη γνώμη της. "Καλό παιδί βρε Στέφι μου, αλλά δεν κάνει για σένα. Άστο καλύτερα." σχολίασε λακωνικότατα εκείνη. "Μα γιατί; Τι έχει; Επειδή το στυλάκι του δεν είναι συνηθισμένο;", δεν μπορούσε να καταλάβει τον αρνητισμό της Αλεξάνδρας. "Ε αφού θέλεις να μάθεις σώνει και καλά. Ο Ηλίας είναι γνωστός στην εταιρία ως γκόμενος γιατί κάνει βρώμικο sex."

"Εντάξει ρε Αλεξάνδρα και γιατί είναι απαραίτητα κακό αυτό; Όλοι έχουμε τα γούστα μας και τα βίτσια μας." είπε ανακουφισμένη η Στεφανία. ΄Δεν μπορούσε φυσικά να κατανοήσει πλήρως την έννοια του "βρώμικου", αλλά πόσο βιτσιόζος να ήταν πια; Πίστευε πως θα μπορούσε να το διαχειριστεί και πήρε την απόφαση να ανταποκριθεί στο φλερτ του.

Μετά από δύο μήνες στενού μαρκαρίσματος ( τον γούσταρε, αλλά δεν θα έπεφτε τόσα εύκολα) αποφάσισε να βγει το πρώτο ραντεβού μαζί του. "Αφού άντεξε τόσο καιρό και δεν σταμάτησε να μου το ζητάει, κάτι σημαίνει. Τουλάχιστον δεν με έχει θεωρήσει χαζογκόμενα.", όχι ότι ήταν, αλλά η ανασφάλεια της την έκανε να σκέφτεται τέρατα. Πήγαν σε ένα πολύ όμορφο και ζεστό μπαράκι με άκρως ερωτική ατμόσφαιρα διάχυτη στον αέρα. Ήρθαν και τα 3 ποτάκια και οι αντιστάσεις έπεσαν. Μετά το "ζέσταμα" στο μπαρ, ο Ηλίας της πρότεινε να πάνε σπίτι του. Αντίσταση; Ποιά αντίσταση; Έτσι βρέθηκαν στον καναπέ του. Όταν γδύθηκαν τελείως και οι δύο και αφού η επιδράση από τα ποτά είχε περάσει, τη μύτη της Στεφανίας ενόχλησε μια άσχημη και ταυτόχρονα γνώριμη μυρωδιά. Ιδρώτας και απλυσιά , όπως μύριζε όταν έφευγε από το γυμναστήριο, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό. Λες και αυτός ο άνθρωπος είχε να πλυθεί χρόνια. "Καλά από πότε έχεις να κάνεις μπάνιο άνθρωπε μου;" ρώτησε στριγκλίζοντας τον Ηλία.

"Δυο μήνες γλυκειά μου. Όσο χρειάστηκε για να σε ρίξω. Αλλά πως κάνεις έτσι. Δεν στο είχαν πει ότι μου αρέσει το βρώμικο sex;"