Λάθος τύπος

" Έλα μανούλα. Τι κάνεις; Είσαι καλά; Εγώ πολύ καλά, η κατάρα έφυγε. Ο Φώτης μου έκανε πρόταση γάμου. Αχ, δεν είναι καλό το σήμα και σε χάνω. Θα έρθουμε την Κυριακή για φαγητό και για να κανονίσουμε τις λεπτομέρειες." ακούστηκε η χαρούμενη φωνή της Στέλλας. Η κυρία Πανωραία έκλεισε το τηλέφωνο, όχι όμως χαρούμενη, αλλά προβληματισμένη. Αυτό που τόσα χρόνια κρατούσε κρυφό από την κόρη της και της είχε δημιουργήσει την πεποίθηση ότι ευθύνεται για όλες τις προβληματικές της σχέσεις ήταν μάλλον στη φαντασία της. "Χμ, πολύ καλό για να είναι αληθινό." σκέφτηκε η πάντα απαισιόδοξη Πανωραία.

Η Στέλλα πίστευε ότι ήταν "καταραμένη" να μην μπορεί να βρει έναν άντρα να συνεννοηθεί και πάντα σκόνταφτε σε λάθους τύπους. Η ίδια το απέδιδε στο γεγονός ότι μεγάλωσε με την πατρική φιγούρα να υπάρχει μόνο μέσω αφηγήσεων. Αυτό την οδήγησε στην θεοποίηση του πατέρα της και άρα στην δύσκολη μάλλον εύρεση ανάλογου άντρα στον αληθινό κόσμο. Στη παιδική της φίλη, τη Μελίνα (από παιδιά μαζί οι μανάδες τους, από παιδιά και εκείνες), το έλεγε πάντα με παράπονο:"Θέλω κάποια στιγμή να πω ότι βρήκα κάποιον που είναι σαν τον μπαμπά μου." Αλλά αυτή τη δήλωση δεν την είχε κάνει ποτέ..

Μέχρι τη στιγμή που γνώρισε το Φώτη. Αμέτρητα τηλέφωνα και e-mail λάμβανε η Μελίνα, που εκθείαζαν τον ίδιο και το πόσο τέλειος είναι. Φαινομενικά η κατάρα είχε σπάσει. Ακόμα και το ενδεχόμενο να χωρίσουν είχε αποκλειστεί, συνοδευόμενο από μια κοτρώνα δαχτυλίδι και ένα δακρύβρεχτο ναι με αγκαλιές και φιλιά.Μέχρι και η Πανωραία, που φοβόταν ακόμα και την ώρα που πήγαινε την Στέλλα στην εκκλησία, ότι κάτι θα πάει στραβά, έμεινε άφωνη, όταν όλα κύλησαν ομαλά. Μετά βέβαια ήρθε η συζυγική ζωή με τη ρουτίνα, το άγχος και την τριβή.

Και την μετάλλαξη του Φώτη από κύριο Τέλειο σε κύριο Τέρας. Τι ακρίβως συνέβη η Στέλλα δεν αποκάλυψε ποτέ και σε κανένα. Το μόνο που είπε στη μάνα της ήταν ότι άλλο έδειξε στην αρχή και άλλο αποδείχθηκε μετά. Με την απορία πέθανε η έρημη η κυρία Πανωραία. Στην Μελίνα είπε ότι το πλέον ανακουφιστικό στην ιστορία ήταν "ότι ευτυχώς δεν ήταν σαν τον μπαμπά μου." ΄Το αποτέλεσμα όμως ήταν ότι έφυγε το δαχτυλίδι και μπήκε η υπογραφή. Τα μάζεψε και εκείνη και πήγε να μείνει με την μάνα της. Ούτε να ακούσει για άντρες και σχόλια του τύπου "η ζωή είναι μπροστά σου" και τα συναφή.

Μαράζωνε η Στέλλα, έλιωνε από δίπλα και η κυρία Πανωραία. Είχε και την καρδιά της. Δεν ήθελε και πολύ. Όταν κατάλαβε πως ο "Μεγάλος" δεν της αφήνει πολλά χρονικά περιθώρια, πήρε την απόφαση. Θα της τα έλεγε όλα. Τόσα χρόνια που ακολουθούσε κατά γράμμα τους ψυχολόγους τι κατάλαβε. Θα έκανε τώρα αυτό που πίστευε εκείνη. Ένα απόγευμα που δεν δούλευε η Στέλλα, της έκανε ελληνικό καφέ και της έιπε ότι θέλει να τα πούνε. ούτε προλόγους ούτε τίποτα. Κατευθείαν στο ψητό. "Κοίταξε να δεις Στέλλα. Δεν ήμουν συνηθισμένο παιδί, αλλά τρελό νιάτο. Έκανα παρέα με περίεργους τύπους, κάπνιζα χόρτο και γενικά ήμουν κάπως προχωρημένη.΄Δεν είσαι καρπός γάμου, αλλά μιας νύχτας μεθυσμένης, που ο gay κολλητός μου, αποφάσισε να πάει με γυναίκα. Εγώ επειδή τα είχα χρόνια με τη μαμά της Μελίνας και δεν είχα πολλές εμπειρίες με άντρες, σκέφτηκα τότε, γιατί όχι. Επιτυχημένη βραδιά. Σε 9 μήνες γέννησα εσένα και την αδερφή σου, τη Μελίνα. Ευτυχώς είσασταν "ψευδή" δίδυμα και έτσι πήρε το ένα η Λένα. Ήταν πιο εύκολο για την κοινωνία να είμαστε δυο χωρισμένες φίλες με παιδιά.Το ότι σου έλεγα άλλα τόσα χρόνια για μένα και τον πατέρα σου, ήταν αποτέλεσμα των ψυχολόγων, που μου είχαν συστήσει αυτή ως την καλύτερη λύση για να έχεις μια φυσιολογική ζωή."

"Καλά ρε μάνα. Η Μελίνα αδερφή μου και το λες τώρα; Γι' αυτό συνεχώς πέφτουμε σε λάθους τύπους και οι δύο. Τα γονίδια φταίνε όχι εμείς. Πάω να την πάρω τηλέφωνο. Και αύριο κλείνω εισιτήριο να πάω να τη δω. Μην ανησυχείς καλά τα πήρα αυτά που άκουσα. Το πολύ πολύ, αν βαρεθούμε να ψάχνουμε στο σωστό και αντ' αυτού να σκάμε στον λάθος τύπο, να τη βρούμε αλλιώς...μια μεθυσμένη νύχτα."

[Το παραπάνω κείμενο είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στον wrong guy, που ήταν η πηγή της έμπνευσης μου.]