Σε ρώτησα αν μ' αγαπάς,
ανάμεσα σε μεθυσμένα χάδια
κάποια ξενυχτισμένα βράδια.
Δεν μου' πες ότι μ' αγαπάς,
είπες μόνο συγγνώμη
δεν νιώθω έτοιμος ακόμη.
Δεν ξαναρώτησα αν μ 'αγαπάς,
ήσουν σώμα γυμνό και κουρασμένο
όταν ψιθύρισες το σ' αγαπώ σου το κοιμισμένο.
ανάμεσα σε μεθυσμένα χάδια
κάποια ξενυχτισμένα βράδια.
Δεν μου' πες ότι μ' αγαπάς,
είπες μόνο συγγνώμη
δεν νιώθω έτοιμος ακόμη.
Δεν ξαναρώτησα αν μ 'αγαπάς,
ήσουν σώμα γυμνό και κουρασμένο
όταν ψιθύρισες το σ' αγαπώ σου το κοιμισμένο.
4 σχόλια:
Μη ρωτάς! Γιατί μετά ακολουθούν κι άλλες ερωτήσεις
(Αν δε ρώταγα - θα το έλεγε?)
(δλδ, τώρα το εννοεί?)
(και γιατί δεν το είχε πει αυτοβούλως?)
...άστα!
Πελώριο ΣΜΑΚ για να ανέβουμε λίγο!
:)
Έχεις δίκιο.
ΠΠροσπαθώ πάντως γενικά να αποφεύγω τέτοιες ερωτήσεις.
Νομίζω οι πράξεις δίνουν τελικά τις απαντήσεις.
Πελώριο ΣΜΟΥΤΣ γιατί ανεβήκαμε.
Μα συγνώμη, σε τι οικογένεια μεγάλωσες επιτέλους; Ο Βέλτσος με την Αρβελέρ είναι οι γονείς σου; Μπα σε καλό σου, με τα λόγια και το μπλα μπλα! Έχεις το σώμα γυμνό και κουρασμένο και κάθεσαι και κάνεις ερωτήσεις; Βάλτο κάτω παιδί μου...
ΥΓ: ΈΛα, χαλάρα, υπάρχουν και χειρότερα! Εσένα σου είπε "δεν είμαι έτοιμος" (θα είναι κάποτε!)εμένα μου είπε απλά "όχι" (δε θα είμαι ποτέ)! Σε αυτή την ερώτηση (καλύτερα να το κάνεις σαν άσκηση κάθε πρωι) καλό είναι σε τακτά διαστήματα να την απαντάς μόνη σου με το στίχο απ' τα Ξύλινα: "Μ' αγαπάς;" / "Ούτε εγώ!"/ δε μου λες/ έλα πες/ γιατί ήταν κόκκινα τα μάτια σου χτες". Αν εμβολιαστείς στο "όχι" ("ούτε εγώ")το δεν "είμαι έτοιμος" θα σου φανεί αρκετά θετικό!
Μα στη σωστή οικόγενεια μεγάλωσα.
Γιατί νομίζεις το σώμα ήταν κουράσμενο; χεχε
Ωραίος ο στίχος, ομολογώ δεν τον ήξερα.
Το "δεν είμαι έτοιμος" δεν το έγραψα ως αρνητικό, αλλά ως ειλικρινές.
Ξέρεις πόσοι/ες αραδιάζουν αγάπες εκεί έξω όχι χωρίς απλά να είναι έτοιμοι, αλλά χωρίς ποτέ να μπορέσουν να γίνουν;
Δημοσίευση σχολίου