Νύχτα μυστηρίου

Είχα διάφορες ιδέες στο κεφάλι μου, για το τι θα ανέβαζα σήμερα. Δυστυχώς καμία δεν υλοποιήθηκε. Υποχρεώσεις με τον έξω κόσμο με κράτησαν μακριά από την οθόνη του υπολογιστή. Τώρα γύρισα, για ένα διάλειμμα, πριν ξαναφύγω. Σήμερα το μενού έχει γρίφο. Ακολουθεί μια ιστορία, μια ιστορία μυστηρίου. Λύστε το αίνιγμα και κερδίστε....το τι κερδίζετε θα ανακοινωθεί αύριο.
Όλοι έφυγαν για weekend και έμεινα στην Αθήνα, μόνη, να σκέφτομαι πως θα περάσουν αυτές οι 2 μέρες. Η λύση ήρθε μόνη της. Χτύπησε το κουδούνι και άνοιξα, χωρίς να ρωτήσω ποιός είναι. (ποτέ δεν ρωτάω) Όταν χτύπησε και το πάνω κουδούνι, της εξώπορτας, έμεινα κάγκελο. Η ξαδερφούλα μου, η Λ., ήρθε για έκπληξη. Ε, καθίσαμε, τα είπαμε και μετά με πήρε όμηρο να πάμε σπίτι της, για να περάσουμε girls night. Θα ήταν και η άλλη μου ξαδέρφη, η Μ.(ναι, είμαστε μεγάλο σόι) κάτι φίλες, νομίζω η Β. και η Α. και θα ήταν καλή φάση. Ταινίες, ποτά(που πάντα εμένα χώνουν να τα ετοιμάσω), κουβέντα και μετά βλέπουμε. Μ' αρέσει αυτό το μετά βλέπουμε. Η νύχτα είναι νέα και εμείς, δεν βιαζόμαστε να γεράσει.
Με τα πολλά φτάσαμε σπίτι. Ήταν και δυο φίλοι των κοριτσιών εκεί. Ο Ν. και ο Α. Που ήταν και νοστιμότατοι. Μαζεύτηκαμε αρκετοί τελικά. Κάποια στιγμή οι μισοί πήγαν για ταινίες ενώ οι άλλοι για φαγητό και τα ποτά. Ε, ξαναμαζευτήκαμε στο σπίτι. Έγινε και ένας ψιλοκαυγάς, γιατί είχαν ξεχάσει να πάρουν σσουβλάκια και πήραν μόνο τα ποτά. Το ξεπεράσαμε όμως και συνεχίσαμε το βράδυ μας. Άρχισε η κουβέντα και το νταβαντούρι, ταινία δεν ξέρω αν έβλεπε κανένας . Ξαφνικά κάτι περίεργο έγινε. Έκλεισαν τα φώτα. Σαστίσαμε. Τρομάξαμε και λίγο η αλήθεια. Όταν ανάψαμε κεριά για να δούμε τι γίνεται, διαπιστώσαμε, πως κάτι έλειπε. Η Λ. είχε γίνει άφαντη. Έντρομοι ψάξαμε το σπίτι, αλλά τίποτα. Αποφασίσαμε να βγούμε να την ψάξουμε. Κάποιοι πεζοί και κάποιοι με το αυτοκίνητο.
Χωριστήκαμε σε ομάδες. Τίποτα. Λες και άνοιξε η γη και την κατάπιε. Όταν γυρίσαμε σπίτι, μήπως και είχε γυρίσει, πάθαμε σοκ, δεύτερο για την μέρα. Συνειδητοποιήσαμε, πως έλειπαν και οι άντρες της παρέας. "Τι γίνετε ρε γαμώτο σήμερα;" είπε η ξαδέρφη Μ. "Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου." συμπλήρωσα εγώ. Μην ξέροντας τι να κάνουμε, γιατί κινητά όλοι κλειστά και να ξαναβγούμε μόνες μες στην νύχτα δεν έπαιζε, είπαμε να πιούμε κανένα ποτάκι να χαλαρώσουμε. Το ένα έγιναν πολλά και μεθυσμένες ξεραθήκαμε στον ύπνο. Κάποια στιγμή, με ξύπνησε μια φωνή. "Ξύπνα πιτσιρίκα, ώρα να σε πάω σπίτι σου." μου είπε μια μορφή. "Μα καλά ποιός, πού, πώς, τι έγινε;" όταν είμαι αγουροξυπνημένη δεν έχω επαφή με το περιβάλλον μου.
Ομολογώ πως δεν πρόβαλα μεγάλη αντίσταση. Ήθελα απλά να συνεχίσω τον ύπνο μου. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Κουβέντα δεν είπαμε μέχρι να φτάσουμε. Όταν φτάσαμε, μου είπε "Χάρηκα και θα τα ξαναπούμε." έβαλε μπροστά και έφυγε. Καθώς έβαζα το κλειδί στην πόρτα σκέφτηκα, "Τι ωραία να σε φέρνουν σπίτι με το αυτοκίνητο." ανέβηκα, έβαλα πυζάμες και έλιωσα στον ύπνο.

Πού εξαφανίστηκαν η Λ. και ο Ν. με τον Α.; Ποιά ήταν η μορφή, που με πήγε σπίτι; Βρείτε τις σωστές απαντήσεις και κερδίστε. Never και Apsoy, ειδικά από εσάς, περιμένω την λύση.