Το σ' αγαπώ μου
έμεινε πια μία λεξούλα στα χαρτιά.
Το σ' αγαπώ σου
έμεινε θολό να αιωρείται στο μυαλό.
Αυτό που μένει μια πικρία,
γιατί σ' απογοήτευσα,
γιατί μ' απογοήτευσες,
δεν έχει πλέον σημασία.
Πονάω όπως σε πόνεσα,
σε μέρη που αγνοούσα πως υπήρχαν.
Πονάω όπως με πόνεσες,
σε μέρη που μου υπέδειξες πως υπάρχουν.
Και απορώ για ό,τι έγινε
και δεν μπορεί ν' αλλάξει.
Και με "μισώ" που μένω εδώ
και δεν διαλέγω το αλλού.
[Diage,η πρόκληση απαντήθηκε. Καλή ανάγνωση.]
6 σχόλια:
Είχα δίκιο τελικά.Με χαροποιεί πολύ η αποδοχή της προκλησεως.Δείχνει την δυναμικότητα του χαρακτήρα σου.Δε νομίζω να τα έχω καταλάβει όλα σχετικά με το Post.Μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης θα δημιουργήσει περισσότερα ερωτηματικά.Σ' ευχαριστώ.
Εγώ ευχαριστώ.
Ήταν άκρως ανακουφιστικό και εκτονωτικό τελικά!!
Ερωτηματικά ε;
Η γνωστή ερώτηση τι θέλει να πει ο ποιητής.
Τα ερωτηματικά θα είναι πολλά (ως προς την αποκωδικοποίηση) και επειδή δεν έχω την πολυτέλεια της άμεσης επικοινωνίας δεν θα προχωρήσω σε περαιτέρω ανάλυση.
Έχω μεγάλη περίεργεια να μάθω τα ερωτηματικά που δημιούργουνται, καθώς και την ανάλυση που θα έκανες.
Καταλαβαίνω όμως τι εννοείς ως προς την πολυτέλεια της άμεσης επικοινωνίας, οπότε...απλά θα πάω πάσο.
kai mena me misw pou den dialegw to allou..ma den exw th dunamh. Giati na einai toso duskolo..?
Giati na emmenoume se o,ti mas pligwnei?
Ανώνυμε συμπάσχω!!!
Η ερώτηση σου φωτιά, αλλά δυστυχώς δεν έχω απάντηση.
Ίσως γιατί, αυτό που μας πληγώνει κάποτε μας αποθέωνε και απλά εμμένουμε στο παρελθόν, όχι στην πληγή.
Δημοσίευση σχολίου