Κυριακή 29 Ιουλίου 2007

Καληνύχτα

Δυο χέρια ενώνονται

δυο ψυχές με τον ίδιο πόνο.

Και ένα χαμόγελο σταματημένο,

στο τότε,

στο "φεύγω" σου.

Και ανάβει το πράσινο

και χάνονται τα χέρια

μα μένει το χάμογελο

και ένα δάκρυ,

για το "φεύγω" σου.


[Αφιερωμένο στην Π., με την ευχή να φύγει το χαμόγελο, το δάκρυ και να μείνουν τα χέρια, ενωμένα, όπως τότε.]

4 σχόλια:

Πλεκτά Χειροποιήματα είπε...

Πολλά "φεύγω" και πολλές "καληνύχτες" άκουσα τελευταία...τα δικά σου ήταν τα πιό όμορφα!
Εξαιρετικό Ορεστάκο μου...με συγκίνησες! *φιλάκι*

orestis είπε...

Merawen γλυκιά μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Ήταν εντελώς έμπνευση της στιγμής!

Ελπίζω να σε συγκίνησα χαρούμενα!!!

Φιλάκια

ΥΓ. Είσαι καλά;

Neverlandean είπε...

Πού είναι το "Happy End";;

orestis είπε...

Ο Φίλος μου που του αφιερωσα το κείμενο, μου ζήτησε να το αφαιρέσω από το μπλογκ.

Ούτε μια χαρούμενη ιστορία δεν με αφήνουν να ποστάρω.

Σνιφ.